Τροποποίηση της πολεοδομικής νομοθεσίας – μια ανάσα αέρα για τους ιδιοκτήτες ακινήτων στην Ελλάδα

Διαβάζετε τη σελίδα Τροποποίηση της πολεοδομικής νομοθεσίας – μια ανάσα αέρα για τους ιδιοκτήτες ακινήτων στην Ελλάδα

Μια διετής καθυστέρηση για την ανάπτυξη οικόπεδων με έκταση μικρότερη των δύο χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, που βρίσκεται εκτός του γενικού σχεδίου, παρέχεται από ένα νέο νομοσχέδιο πολλαπλών χρήσεων που υποβάλλεται στο κοινοβούλιο από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, ιδίως ισχύει για οικόπεδα:

• έκταση 750 τετραγωνικών μέτρων, με ελάχιστο μήκος μπροστινής πλευράς 10 μέτρα και ελάχιστο βάθος οικόπεδο 15 μέτρα, που υπάρχει από το 1962
• έκταση 1.200 τετραγωνικών μέτρων, με ελάχιστο μήκος μπροστινής πλευράς 20 μέτρα και ελάχιστο βάθος οικόπεδο 35 μέτρα, που υπάρχει από το 1964 ·
• έκταση 2000 τετραγωνικά μέτρα, με ελάχιστη εμπρόσθια γραμμή 25 μέτρα και ελάχιστο βάθος 40 μέτρων, που υπάρχει από το 1977 (για τοποθεσίες που βρίσκονται στη ζώνη πόλεων) ή από το 1978 (για τοποθεσίες που αντιμετωπίζουν τον εθνικό, επαρχιακό ή δημοτικό δρόμο );
• έχασαν την καταλληλότητά τους για κατασκευή, καθώς το κράτος απαλλοτριώθηκε μέρος αυτών.
• μεταβιβάστηκε για ανακατανομή γης σε αντάλλαγμα οικοπέδου κατάλληλο για κατασκευή.

Όπως ανακοινώθηκε νωρίτερα από τον κ. Χατζηδάκη, δεδομένου ότι πολλές τεχνικές υπηρεσίες έχουν δηλώσει ότι δύο χρόνια δεν θα είναι αρκετά, θα αρκεί για τον ενδιαφερόμενο να υποβάλει αίτηση για άδεια οικοδομής. Συγκεκριμένα, η ακριβής διατύπωση στο τελικό κείμενο αναφέρει ότι το δικαίωμα διατηρείται “εάν η αίτηση για άδεια οικοδομής υποβάλλεται εντός περιόδου που δεν υπερβαίνει τα δύο έτη, ακόμη και αν δεν συνοδεύεται από όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά, όπως πιστοποιητικά από τις δασικές ή αρχαιολογικές υπηρεσίες. “

Μετά από δύο χρόνια, η δυνατότητα κατασκευής σε οικόπεδα κάτω των δύο χιλιάδων ευρώ θα ακυρωθεί εντελώς (αυτό ζητείται επίσης από το Συμβούλιο της Επικρατείας), ενώ η δυνατότητα κατασκευής σε οικόπεδα με έκταση άνω των δύο χιλιάδων ευρώ θα παραμείνει υπό ορισμένες προϋποθέσεις (για παράδειγμα, σε περίπτωση υποτίμησης γης λόγω απαλλοτρίωσης ή εάν το σχέδιο της τοπικής πόλης θεωρεί απαραίτητο να αποκατασταθεί αυτή η ευκαιρία).

Γενικά, το νομοσχέδιο για την αστική ανάπτυξη δημιουργεί τρεις «κατηγορίες» στις περιοχές εκτός του γενικού σχεδίου:

• Η πρώτη κατηγορία αφορά περιοχές όπου ο πολεοδομικός σχεδιασμός δεν είναι ακόμη διαθέσιμος. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ιδιοκτήτης με ελάχιστη έκταση (τέσσερις χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα) μπορεί να χτίσει 180 τετραγωνικά μέτρα. (αντί για 200 τ.μ. σήμερα). Σε αυτές τις περιοχές, χρεώνεται τέλος 5% για την έκδοση άδειας οικοδομής, η οποία τελικά πηγαίνει σε ειδικό λογαριασμό στο Πράσινο Ταμείο.
• Η δεύτερη κατηγορία αφορά περιοχές που δεν καλύπτονται από το σχέδιο πόλης, αλλά από κάποια άλλη μορφή πολεοδομικού σχεδιασμού (για παράδειγμα, με προεδρικό διάταγμα, ζώνη ελέγχου στέγασης). Σε αυτήν την περίπτωση, η ακεραιότητα του ιστότοπου μπορεί να είναι πιο ευνοϊκή από ό, τι στην πρώτη κατηγορία (αν και σε πολλές περιπτώσεις είναι υψηλότερη, για παράδειγμα, στα περισσότερα Αττική είναι 20.000 τετραγωνικά μέτρα), και οι συνθήκες κατασκευής (συντελεστής, εμβαδόν κτιρίου έως και 10% υψηλότερο.
• Η τρίτη κατηγορία αφορά περιοχές όπου υπάρχει πολεοδομικός σχεδιασμός: είτε του παλαιού τύπου (Γενικό πολεοδομικό σχέδιο (Ελληνικό ΓΠΣ) είτε το Σχέδιο της εδαφικής οργάνωσης στέγασης μιας ανοιχτής πόλης (ΣΧΟΟΑΠ), ή ενός νέου τύπου (περιφερειακό ή ειδικό γενικό σχέδιο). Σε αυτές τις περιοχές, η ελάχιστη έκταση ενός οικοπέδου κατάλληλη για κατασκευή μπορεί να ξεκινά από τα 2000 τ.μ., εάν αυτό προκύπτει ως ανάγκη σύμφωνα με το σχέδιο της περιοχής (για παράδειγμα, υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών οικοπέδων). Οι συνθήκες δόμησης θα πρέπει (προφανώς) να είναι πολύ λιγότερο ευνοϊκές από ό, τι στα χωριά. Ο μέγιστος συντελεστής κατασκευής ενός σπιτιού εκτός του γενικού σχεδίου της πόλης είναι 0,18, η περιοχή κάλυψης είναι 10% και ο μέγιστος αριθμός ορόφων είναι δύο.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ένα άρθρο αφαιρέθηκε από το τελικό κείμενο του νομοσχεδίου για τον πολεοδομικό σχεδιασμό, σύμφωνα με το οποίο αυξήθηκε το απαιτούμενο ελάχιστο της γραμμής πρόσοψης με θέα στον δρόμο, καταργήθηκε ο ανοιχτός χώρος του ισογείου κ.λπ. Σύμφωνα με το Υπουργείο Περιβάλλοντος, συγκεκριμένες διατάξεις θα καθοριστούν σε ένα Προεδρικό Διάταγμα.

Εν κατακλείδι, μια ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι ο κανονισμός κατασκευής σε ακατοίκητα νησιά. Όπως αναμενόταν, αυτό είναι εφικτό εάν επιτρέπεται από την περιβαλλοντική νομοθεσία και εάν επιτρέπεται από τον πολεοδομικό σχεδιασμό της περιοχής (που μπορεί να συμβεί σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, για παράδειγμα, στο πλαίσιο ενός ειδικού εδαφικού σχεδίου) με ελάχιστη έκταση 20.000 τετραγωνικών μέτρα.